مغناطش و چگالی جریان بحرانی ابررسانای جدیدا کشف شده Ndo0.82F0.18FeAs با دمای بحرانی ابررسانایی 51.5K به صورت تابعی از میدان مغناطیسی و دما مطالعه شده است. نتایج به دست آمده نشان داد که این ترکیب در میدان های مغناطیسی بسیار پایین و دماهای کمتر از دمای بحرانی دارای رفتار ابررسانایی استاندارد با خاصیت دیامغناطیس کامل است. اما با افزایش میدان مغناطیسی در میدان های بزرگتر از 50kOe مشاهده می شود که این ترکیب دارای یک رفتار پارامغناطیسی قوی است. این رفتار به وضوح در منحنی تغییرات مغناطش بر حسب میدان مغناطیسی قابل مشاهده است.

ترکیب (YGdSm)123 با فرمول اسمی (Y0.33Gd0.33Sm0.33)Ba2Cu3Ox همچنین YGdEu1 و YGdEu2 با فرمول اسمی(Y0.33Gd0.33Eu0.33) Ba2Cu3Ox که دارای شرایط اکسیژن دهی متفاوت هستند ساخته شده اند. خواص مختلف ساختاری، ریخت شناسی، ترابردی و مغناطیسی که شامل اندازه گیریهای پذیرفتاری ac، مقاومت الکتریکی ac، چگالی جریان بحرانی Jc و آنالیزهای EDX,XRD,SEM می باشند به عمل آمده است. نتایج حاصل از چگالی جریان بحرانی نشان می دهد که مقدار Jc در نمونه (YGdSm)123 و YGdEu1 نسبت به (Y123) افزایش پیدا کرده است به طوری که مقدار آن در YGdEu1 نسبت به نمونه (Y123) حدود 2 برابر شده است که علت آن احتمالا حضور یونهای Eu و Sm در روی صفحه های BaO می باشد که به عنوان یک ناخالصی عمل می کند و منجر به تولید میخکوبی محلی شده و نهایتا جریان بحرانی را افزایش می دهد.

در این مقاله، چگونگی ساخت نانوذرات Au به روش محلولی و نیز تاثیر این نانوذرات بر چگالی جریان بحرانی، مقاومت نمونه ها در دمای اتاق، انرژی فعال سازی و ریزساختار ابررسانای پایه بیسموت گزارش شده است. چگالی جریان بحرانی، مقاومت نمونه ها در دمای اتاق و انرژی فعال سازی به روش چهار میله ای اندازه گیری شده اند. ریزساختار و ریخت شناسی نمونه ها نیز با استفاده از XRD و SEM بررسی شدند. نتایج حاصل از الگوهای پراش نشان می دهند که درصد فاز 2223-Bi در نمونه های ابررسانای Bi1.6Pb0.4Sr2Ca2Cu3Oy با درصد کم نانوذرات طلا (Au=1%) و زمان پخت 72 ساعت افزایش می یابد. همچنین در بررسی های انجام شده روی نمونه های ساخته شده، مشخص شد که نانوذرات طلا باعث افزایش نسبی چگالی جریان بحرانی و انرژی فعال سازی می شوند.

در این مقاله اثر عوامل متعدد در مشخصه های جریان چگالی دوبعدی حاوی ذرات و تغییر این مشخصه ها در اثر هدایت جریان به صورت تجربی بررسی شده است. همچنین کاهش میزان رسوبگذاری در اثر هدایت جریان چگالی در کانالی با پهنای کم و عرض 1.10 کانال اصلی اندازه گیری شده است. نتایج حاصل از آزمایشات نشان می دهد که در جریان چگالی دو بعدی، در شیبهای کم (کمتر از 2 درصد) جریان تقریبا لایه ای و زیربحرانی بوده و اختلاط بین آب محیط و جریان چگالی ناچیز است. در حالیکه ذرات بزرگتر بطور دایم در بستر کانال ته نشین می شوند، ذرات گل و لای برای زمانهای طولانی معلق باقی می مانند. افزایش غلظت و شیب در این حالت، ارتفاع جریان غلیظ را کاهش داده و لذا سرعت افزایش می یابد، هدایت جریان چگالی باعث افزایش سرعت و ارتفاع آن تا چندین برابر شده و لذا می تواند علاوه بر تغییر رژیم جریان، حتی آنرا از حالت رسوبگذار به شوینده بستر تبدیل نماید. در این حالت جریان در شیب کم نیز ممکن است مافوق بحرانی بوده و اختلاط و اغتشاش (توربولانس) ایجاد شده می تواند ذرات بزرگتر را معلق نگه دارد و یا مواد رسوب شده از بستر کانال را بشوید. بررسی پروفیلهای توزیع رسوب در جریان چگالی هدایت شده در مقایسه باحالت عدم هدایت آن کاهش قابل ملاحظه ای در حجم رسوب را نشان می دهد.

در ایـن مقاله تاثیـر عـوامل مختلـف در مشخصـه های جـریان چگالی حاوی ذرات به صــورت سه بعــدی و مغشــوش بطـور تجـربی مـورد بررسـی قرار گرفته است. این عوامل شامل ارتفاع جریان، ارتفاع رسوبگذاری، سرعت پیشروی پیشانی و پروفیل سرعت اندازه گیری شده توسط دستگاه ADV (Acoustic Doppler Velocimeter) می باشد. آزمایشات در شیب، غلظت و دبی های متفاوت انجام شده و نتایج نشان می دهد که با افزایش دبی مقدار ارتفاع بدنه همواره افزایش یافته و با افزایش غلظت و شیب کاهش می یابد، مگر در مواقعی که درون کشیدگی بیشتر شود. همچنین به دلیل درون کشیدگی شدید طولی و عرضی در ابتدای کانال ارتفاع بدنه افزایش می یابد، اما با پیشروی جریان از ارتفاع کاسته شده و عمدتا به حالت تثبیت شده می رسد. بررسی پروفیل رسوبگذاری نشان می دهد که در عمده دبی ها، شیب ها و غلظت ها در امتداد کانال مقدار رسوب کاهش می یابد. شکل پروفیل سرعت در جریان حاوی ذرات نشان می دهد که به دلیل وجود نیروهای اینرسی در ابتدای کانال، مقدار ماکزیمم و متوسط سرعت در جهت جریان همیشه در ابتدای کانال از انتهای آن بزرگتر است. علاوه بر آن در ابتدای کانال به دلیل کمی اصطکاک، مقدار ماکزیمم از مقدار متوسط سرعت به مراتب زیاد تر بوده و به سرعت از مقدار ماکزیمم کاسته می شود. با نزدیک شدن به انتهای کانال، به دلیل درون کشیدگی، موقعیت سرعت ماکزیمم در جهت جریان بالاتر از سطح بستر قرار می گیرد.